Flaga składa się z trzynastu równej wysokości poziomych pasów, na przemian czerwonych i białych (czerwony na początku i końcu). W lewym górnym rogu flagi znajduje się niebieski kanton z pięćdziesięcioma pięcioramiennymi białymi gwiazdami. Są one rozmieszczone w dziewięciu poziomych rzędach po 6 (na górze i dole) i 5 gwiazd przemiennie. 50 gwiazd symbolizuje 50 stanów amerykańskich, zaś 13 pasów – 13 pierwotnych kolonii.
Flaga USA jest potocznie zwana Stars and Stripes (Gwiazdy i pasy) lub, mniej powszechnie, Old Glory (Dawna chwała).
14 czerwca 1777 r. Drugi Kongres Kontynentalny przyjął rezolucję o fladze, która głosiła: Postanawia się, że na fladze Stanów Zjednoczonych będzie trzynaście pasów, na przemian czerwonych i białych, a unię symbolizować będzie trzynaście gwiazd, białych na niebieskim polu, reprezentujących nową konstelację. Opisując nową flagę, Kongres napisał: Biel oznacza Czystość i Niewinność; czerwień – Niezłomność i Męstwo; błękit – Czujność, Wytrwałość i Sprawiedliwość. Dla upamiętnienia postanowień Kongresu, 14 czerwca obchodzone jest "Święto Flagi". Rezolucja o fladze nie określała ułożenia gwiazd. Pierwotnie używano wielu wariantów, jak np. aranżacja ich na linii okręgu, lecz stopniowo skłoniono się ku układowi poziomych rzędów. Wraz z przyłączaniem do Unii kolejnych stanów, dokładano do flagi kolejne gwiazdy i pasy, aż do momentu gdy spowodowało to bałagan. W końcu ustalono, że każdy stan będzie symbolizować osobna gwiazda, jednak liczba pasków będzie wynosić 13, dla upamiętnienia liczby pierwotnych kolonii.
Amerykańska flaga po raz pierwszy powiewała nad Cooch's Bridge w stanie Maryland podczas wojny o niepodległość 3 września 1777.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz